W&T: ตัวละครลับ ^^

ผ่านการทำงานไปแล้วประมาณสามอาทิตย์ มาอยู่อเมริกาได้เดือนนึงแล้ว เร็วมากกก !! การทำงานก็เรื่อยๆ แอบเครียดทุกวันเหมือนเดิม แต่ก็เริ่มชินแล้ว อาทิตย์ที่ผ่านมาอยู่เย็นทุกวันเลย เย็นไม่พอ ยังต้องอยู่คนเดียวอีก (ว๊ากกก) แต่เหมือนไปร้องเรียนกับเมเนเจอร์มา บอกว่า ม่ายยยไหววแล้ว ไม่อยากเดิน มันมืดนะ เขียนเป็นโน้ตแปะบอร์ดไว้ เค้าก็เลยเพิ่งรู้ว่า เอ่อะ เราต้องเดินกลับบ้าน 555 มีวันนึงต้องปิดร้านคนเดียว เค้าก็เลยมารับเอง วันที่เหลือก็เดินบ้าง มีเพื่อนที่ทำงานผลัดเปลี่ยนมาส่งบ้าง เช่น เจสสิก้า หรืออย่างเมื่อวานก็โจซู (ส่งตรงมาจากร้านหมิง 55) หรือบางทีก็ "เจ๊เดวิด" มารับ 55555

โพสนี้เลยตั้งใจว่าจะมาแนะนำคนอื่นๆให้รู้จักกันอีกสักหน่อย เพราะเริ่มมีตัวละครลับโผล่ขึ้นมาเรื่อยๆ

คนแรกคือ "โจซูำ" อย่างที่บอกว่าส่งตรงมาจากร้านหมิง ฮิฮิ จริงๆชื่อเค้าต้องออกเสียงว่า "โฆซูเอ" แบบสเปนน่ะ แต่เพื่อความง่ายเราก็เลยเรียกเค้าพี่ซู ฮ่าๆ จริงๆอายุเท่าเรานั่นแหละ ก็ไม่ได้ไปรู้จักมักจี่อะไรกับเค้า แต่ว่าบังเอิญเมื่อวาน ทุกคนมารวมตัวกันที่ร้านเรา เราเลิกคนสุดท้าย หกโมงเย็น เลยขอโจซูมารับ เอ่อะะ พอเค้ามารับก็เลยทำมาม่าให้กิน เห็นว่าชอบกินอาหารรสจัด หึหึ ก็มีนั่งคุยกันบ้าง แล้วเค้าก็พาไปดูมอลล์ีอีกที่นึง แล้วก็พาพวกเราไปบ้านด้วย (เพราะหมิงเสนอ 555) คือ เค้าเพิ่งย้ายบ้านใหม่ ย้ายไปอยู่กับเพื่อน ก็ไปดู เออ บ้านนี้ต๊องทั้งบ้าน เพื่อนเค้ามีเคยไปเป็นทหารรบที่อัฟกานิสถาน มีเพื่อนที่ทำงานที่ซับเวย์ด้วยกันอยู่ด้วย มีห้องดนตรี เก๋มาก เพราะตั้งวงดนตรีกันเอง 555 เค้าบอกว่าคืนก่อนว่าจะชวนมาปาร์ตี้ด้วยแล้วหล่ะ แต่ดันเมาซะก่อน เลยลืม 5555 ก็เป็นคนดีแบบมึนๆนะ แม้หน้าตาจะแอบน่ากลัวเล็กๆ

คนต่อมาคือ เจสัน

อันนี้ปกติเป็นคนปิดร้าน พอเราได้มาทำกะเย็นก็เลยได้เจอเค้า (อาทิตย์นี้เจอหลายวันเลย) ก็แบบ เงียบ == เป็นคนเงียบ ไม่สนใจอะไรเท่าไหร่ เพื่อนเยอะ ชอบมีเพื่อนมาที่ร้านประจำ แต่พอเราลองคุยก็เป็นคนใช้ได้นะ อาจจะแบบไม่ช่างพูดอะไรนัก แต่ก็ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร แถมเพื่อนเค้าก็ยังพูดจาดีด้วย (คิดสภาพเพื่อนเป็นพังค์ๆ หน่อย เจาะเยอะมาก หัวฟูๆ 555) ก็เป็นมือกลองให้วงโจซูอ่ะแหละ คนทำงานซับเวย์นี่รู้จักกันหมดจริงๆนะ เป็นครอบครัวซับเวย์สุด 555

ต่อมาคือ เจ๊เดวิด

อันนี้เป็นเมเนเจอร์อยู่สาขาเฟสติวัลเบย์ ไม่ได้รู้จักมักจี่อะไรมากนัก แต่เจ๊แกมักจะโผล่มาได้จังหวะ รับเรากลับบ้านพอดิบพอดี เค้ารู้จักหมิงกับพี่มิ้มเพราะเคยไปเที่ยวด้วยกัน แล้วคือบ้านเจ๊แกอยู่ใกล้ร้านเรา วันที่เราปิดร้านเจ๊แกก็เป็นคนเอากุญแจอะไรงี้มาให้แล้วก็รับเรากลับด้วย พอว่างๆก็มีเข้ามากดโซดา โค้กเคิ้กกินฟรี 5555 วันนี้เพิ่งจิ๊กคุกกี้ร้านเราไปซะเยอะ ก็เป็นคนตลก เฮฮาดี ชอบร้องเพลงมารายห์ แครี่ อ้อ... ลืมบอกไป เจ๊แกเป็นตุ๊ดน่ะ แต่เป็นตุ๊ดที่น่าีรักจริงๆ 5555

สุดท้ายละเท่าที่พบเจอตอนนี้คือ จูเลียส

ตอนแรกก็ดูท่าทางเงียบๆ ไม่คุยกับเราเท่าไหร่ พอได้ทำงานเราก็แบบ โอ๊ย จะทำได้ไหมกับผู้ชายคนนี้ ... แต่เค้าก็ชอบเปิดประเด็นนะ แล้วเราก็เลยชวนคุยได้เรื่อยๆ นิสัยขี้โม้นิดๆ 55 แต่ก็ตลกดี แรกๆเจอดูเก๊ก แต่จริงๆติ๊งต๊องมากกกก ทำงานเร็ว แรกๆไม่ให้เราไปช่วยหน้าร้านเลย (เพราะปกติทำคนเดียวไงเลยชิน) หลังๆก็ให้เราออกไปทำ พอลูกค้ามาถามอะไรเกี่ยวกับเรา ก็โม้ใหญ่ เี่นี่ยมาใหม่ ทำงานดีนะ ผมชอบทำงานกับเธอมาก ขี้โม้จริง 555 แต่ก็มีวันนึง มันปวดฟัน อารมณ์บ่จอยทั้งวัน แบบเราก็ล้างจานปกติ มันเห็นคงรำคาญมาสอนเราล้างจานใหม่ บอกแบบนี้ไม่ได้นะ บลาๆๆๆ เราก็ก่อนกลับวันนั้นก็ขอโทษไปนะ เผื่อทำอะไรให้หงุดหงิดกว่าเดิม มันก็งง ... หือ? ขอโทษอะไร ไม่ได้โมโหอะไรนะ โมโหไปเรื่อยเปื่อย อารมณ์บ่จอย ปวดฟัน มันบอกชอบทำงานกับเรานะ เราก็อืมๆ จ้ะๆ คิดในใจ ใช่ซี้ กูไม่ได้อู้งานเหมือนชาวบ้านนี่คะ ;p มันเคยมาถามด้วยนะ ชอบทำงานที่นี่มั้ย เราก็บอก อืม ก็ชอบนะ มันก็บอกงั้นมาตกลงกันมั้ย เราแต่งงานกันเถอะ ออมจะได้อยู่ที่นี่ไปตลอดไม่ต้องกลับ ... เราแบบ ... 55555555 ขำ .... คิดในใจ ภรรยาเธอละคะ 55555

อ้อ... ลืมบอกไป

จูเลียสเป็นแฟนเจ๊เดวิดน่ะ 55555555

ก็มีแต่เพียงเท่านี้ เดี๋ยวคงมีตัวละครลับโผล่มาเรื่อยๆ วันหลังมาเขียนนินทาลูกค้ามั่งดีกว่า 555 ไปละ ยังไม่ได้อาบน้ำเลย (พรุ่งนี้เดย์ออฟฟฟฟฟ ลัลลล้าา ~~~)