21st March 2011
วันจันทร์เริ่มจากตื่นเช้าไปปฐมนิเทศเวลาเก้าโมงที่ Festival Bay Mall ได้เจอ Kelly ที่เป็นคนสัมภาษณ์ด้วย น่ารักดีๆๆๆ ก็พี่เอ๋พาไป เป็นซับเวย์สาขามอลล์นั้นซึ่งคนน้อยมาก ก็ประชุมพร้อมกับคนอื่นที่มากับเอเจนซี่อื่นด้วย แล้วเค้าก็ assign สาขาเลย เนื่องจากเป็นกลุ่มสุดท้ายที่เข้าไปคุยกับ District Supervisor ชื่อ Keith เค้าก็ใจดีนะ ให้เลือกได้ แต่ว่าตอนที่เราเข้าไปเค้าต้องการคนมาไปทำที่ใกล้ๆดิสนีย์ แต่คือมันไกลที่พักเรามากๆๆ ก็เลยเอาแผนที่ไปให้เค้าดูบอก เออ เนี่ยอยู่ตรงนี้ เค้าก็ไปคิดซักพักบอกมีสองร้านตรงถนนที่เราอยู่ นั่งรถไปสายเดียว เราก็เลยโอเค ได้ทำกับพี่ออม หมิงทำกับพี่มิ้ม เค้าไม่ให้แฟนทำร้านเดียวกัน ซึ่งก็ดีมากนะสำหรับเรา ไม่งั้นฆ่ากันตาย 555 สรุปคือเราก็เลยได้ที่ทำงานไม่ไกลมาก แต่พี่เหมี่ยวต้องทำที่เอาต์เลทเพราะว่ามีบัตรโซเชียลแล้ว แล้วสาขานั้นต้องการคนพอดี พี่เหมี่ยวเริ่มงานได้เลย ก็เลยได้สาขานั้นไป แอบไกลมากกกก
22nd March 2011
ย้ายห้อง!! เพราะแบบพี่ๆกลุ่มสี่คนจะย้ายไปโรงแรมอื่นที่ใกล้สาขาตัวเองมากกว่า ก็เลยไม่มีคนหาร เลยยุบห้องมาอยู่ห้องพี่ออม พี่มิ้มแล้วก็พี่เหมี่ยว ยัยเจ๊ตรงรีเซปชั่นก็อธิบายเงินอะไรไม่รู้ เราก็แบบ โอ๊ะ ... บ่ฮู้เรื่องเฟร้ย หมิงเลยมารับหน้าที่แทน ก็ย้ายมาวันนั้นเลย สบายดี ราคาก็ถูกลงไปอีก จ่ายคนละประมาณ 63 เหรียญ :D
23rd March 2011
ตอนเช้าไปทำบัตรโซเชี่ยล ก็ตื่นเต้นละ เพราะกลัวฟังไม่ทัน เค้าถามคำถามไรเรื่อยเปื่อย แล้วก็แบบว่ามีบันทึกเสียงด้วย จากนั้นก็ไปหาพี่เหมี่ยวที่สาขา ปรากฏว่าพี่เหมี่ยวได้มาทำที่เคาท์เตอร์ข้างหน้าแล้ว ก็เลยอุดหนุนซะหน่อย เป็นซับเวย์มื้อแรกในอเมริกาเลย ปกติกินแต่ Subway Melt วันนี้เลยลองเมนูใหม่ sweet onion chicken teriyaki ก็ใช้ได้ แต่ subway melt อร่อยกว่านะ จากนั้นก็กลับมาโรงแรม พยายามติดต่อ Keith แล้วก็โทรหาเมเนเจอร์ แล้วไปหาเมเนเจอร์เลย (เอ่อะ~!) คือตอนคุย เค้าก็งงๆ เอ่อะ ถามจะมากี่โมง เราบอก เอ่อ ภายในสิบนาทีนี้ เค้าก็โอเคๆๆ ก็เลยไปหาเมเนเจอร์ทันที ตอนแรกที่เห็นที่เคาท์เตอร์น่ากลัวอ่ะ เสียงเค้าก็ดุๆ แต่พอออกมาคุยกับเรา ก็ดูใจดีนะ ทำตารางเวลาของเราเตรียมไว้เรียบร้อยเลย เรากับพี่ออมเริ่มงานตั้งแต่เก้าโมงถึงสองโมงทุกวัน เริ่มจากพรุ่งนี้ แต่หยุดวันอาทิตย์ พอครบสัปดาห์นึง ก็จะมีการเริ่มเปลี่ยนกะ ให้ทำงานแยกกัน คือพูดง่ายๆ อาทิตย์แรกเป็นการเริ่มฝึกงานนั่นแหละ ก่อนกลับก็ให้ของเค้าไป เค้าก็บอก เอ่อ นี่ติดสินบนเค้าหรอ ไรงี้ ตลกดี ฮ่าๆๆ ลืมบอกไปว่าเค้าชื่อ Terry จากนั้นก็ไปเจอเมเนเจอร์ของพี่มิ้มกับหมิง แอบน่ากลัว ดูเป็นคนรุ่นใหม่ไฟแรง หน้าตาเหมือนพนักงานธรรมดา 55555 ดูเค้ายุ่งๆเลยคุยไม่นานก็กลับ
ตอนนี้ก็นั่งๆนอนๆในโรงแรมนี่แหละ ไม่ได้ทำอะไร เดี๋ยวไปละ หมิงมาไล่ที่ ฮือๆๆ T-T ตื่นเต้นจังจะได้เริ่มงานแหละ มีความรู้สึกว่างานต้องหนักแน่ๆ เมื่อคืนดูวิดีโอฝึกงานซับเวย์ไปละ พรุ่งนี้ไปดูอีก ก็ดี หวังว่าทุกคนจะใจดีไปตลอดรอดฝั่งนะ ฮือฮือ ~~
เชี่ย ดูน่าตื่นเต้นว่ะ กูอ่านเรื่องมึงทำให้กูมีกำลังใจสอนเด็กขึ้นเยอะ อย่างน้อยกูก้อยังทำงานในประเทศ ของพวกมึงน่ากลัวกว่าเยอะ กูม่ายท้อและ
ResponderEliminarขอบใจพวกมึงมากกกกกกกก สู้ๆนะ มึงมาเล่าเรื่อยๆนะ่ว่าเกิดไรขึ้นบ้าง
เราจาสู้ไปตลอดซัมเมอร์นี้ด้วยกัน
ปล. เพลงพระเจ้าตากของคาราวบาวที่มึงเคยเอามาลงในเฟส ได้รับการโหวตให้เป็นเพลงดีที่สุดอันดับหนึ่งของคาราบาวด้วย ฮ่าๆๆๆ กูดูแล้วคิดถึงมึงเลย
แต่ตอนนี้กูกำลังบ้านเรศวร จาต้องดูภาคสามให้ได้ กูมานั่งดูสองภาคแรกแล้วคลั่งไคล้มาก รักชาติขึ้นมาทันที ภาคสามเปนตอนยุทธนาวีด้วย รบกันบนเรือ อลังมากก โคดอยากดูเลยเนี่ย
คิดถึงนะ จุ๊บๆ
กูก้อยากดูอ่ะะะะะะะะะะ ฮืออออออออออออออออออออออ แต่อยากดูยุทธหัตถีมากกว่านะ อันนั้นต้องไปดูในโรงให้ได้ !!
ResponderEliminar