lunes, 21 de marzo de 2011

W&T: Almost one week,อยู่ กิน เที่ยว

ผ่านไปเกือบๆสัปดาห์แล้วที่เรามาถึงออแลนโด ก็จะมาสรุปซักนิดว่ากินอยู่อะไรอย่างไร เผื่อทุกคนจะได้เห็นภาพมากขึ้น

อยู่
เป็นโรงแรมแบบที่เรียกว่า Extended Hotel ก็สามารถอยู่ได้นานไรงี้แหละ แล้วในห้องก็จะเป็นสัดส่วนมาก เปิดมาเจอส่วนครัว ซึ่งก็มีตู้เย็น อ่างล้างจาน เครื่องล้างจาน ตู้เก็บของ บลาๆ มีเตาให้ หม้อ กระทะ จาน ช้อน ส้อม มีด เครื่องต้มกาแฟ เครื่องปิ้งขนมปัง ที่ดูดควัน ต่อจากส่วนนั้นก็จะเป็นโต๊ะกินข้าวซึ่งเราใช้เป็นโต๊ะคอมและโต๊ะวางทุกอย่างแทน 555 เสร็จแล้วก็เป็นโซฟาที่เปิดออกมานอนได้เป็นเตียง แล้วก็มีเก้าอี้ปรับเอนนอนได้หน้าทีวี (ซึ่งมีเครื่องเล่นดีวีดีด้วย) จากนั้นก็เป็นเตียงใหญ่ มีโต๊ะข้างเตียงแล้วก็โต๊ะหน้ากระจก เถิบไปหน่อยก็เป็นตู้เสื้อผ้า แล้วก็มีอ่างล้างหน้า ข้างนอกห้องน้ำด้วย ถือว่าสะดวกสบายพอสมควร หารกันสามคนต่อห้องก็ตกประมาณคนละ $13-$14 ต่อวัน (แพงมากก) แต่ก็มีอาหารเช้าฟรี (เป็นมัฟฟิ่น เบเกิ้ล พร้อมครีมชีส และบลาๆกาแฟ น้ำผลไม้ต่างๆ โยเกิร์ต) ซึ่งเรามักจะเอามาตุนกันไว้ในห้องเสมอ ก็ยังไม่แน่ใจว่าจะย้ายหรือเปล่า เดี๋ยวต้องดูก่อนว่าได้ทำงานสาขาไหน อะไรยังไง

กิน
อาหารการกินสะดวกมาก ข้ามถนนไปเป็นวอลมาร์ท ประหนึ่งโลตัส มีของถูกๆอยู่พอสมควรเหมือนกัน ก็โอเคอ่ะนะ ใช้วิธีซื้อมาทำกินกันเป็นส่วนใหญ่ ก็ไม่แพงมาก เพราะทำได้เยอะ บางทีมีของที่ใกล้จะหมดอายุแล้วมาวางขาย ก็ราคาจะถูกลง ก็จะซื้อไอ่นั่นแหละมากิน (ฮ่าๆ) แมคหรือร้านฟาสต์ฟู้ดที่นี่ราคาอยู่ที่ประมาณชุดละ $7-$8 เหรียญ แพงงง มากกก ฮืออ

เที่ยว
ก็ยังไม่ได้ไปเที่ยวที่ไหนมาก ตอนนี้แค่นั่งรถไปรอบๆ ไปรถเมล์ธรรมดาๆนี่แหละ ชื่อ Lynx คือไปได้แทบทุกที่ในออแลนโด ค่าโดยสารต่อเที่ยวสองเหรียญ ถ้าเป็นตั๋ววันก็สี่จุดห้าเหรียญ อย่างที่บอกว่าคนที่นี่ไม่ค่อยขึ้นรถเมล์ ถามสายรถเมล์ไม่ค่อยรู้หรอก เราเลยใช้วิธี หยิบโบร์ชัวร์ด้านหลังคนขับ ซึ่งจะมีเป็นแต่ละสายเลย บอกว่าสายนี้ไปไหนบ้างพร้อมแผนที่เดินรถ เราเก็บมาเยอะมาก เป็นเจ้าแม่โบร์ชัวร์สายรถเมล์แล้ว แม้แต่ฝรั่งเองก็ยังมาถาม เพราะเราชอบถือไปไหนมาไหนเป็นปึกๆ เค้าจะเข้ามาขอยืม แม่งมีแทบทุกสาย บางคนก็เข้ามาถามทาง เราก็แบบ โว๊ะ เห็นหน้าตากูเป็นคนที่นี้มากเรอะ เหอๆๆ ตอนนี้ก็ไปเอาท์เลตมาทั้งสองที่แล้ว แล้วก็เป็นพวกมอลล์อะไรงี้ มีนั่งรถผ่านไอ้บ้านเอียงกับบ้านกลับหัวเหมือนกัน แต่ยังไม่ได้ลงไปเยี่ยมชม ท่าจะแพง กะจะเดินถ่ายรูปเอา 5555

ก็นี่แหละชีวิตหนึ่งสัปดาห์ ไม่มีอะไรมาก เดี๋ยวพรุ่งนี้มีปฐมนิเทศแล้วเค้าก็อาจจะ assign สาขา ก็ตื่นเต้นนิดหน่อย การดีลกับคนที่นี่มันลำบากจริงๆ เห้อ รู้สึกอึดอัดกับการปฏิบัติตัวของคนที่นี่มากกก เอาเป็นว่าจะสู้ต่อไป หวังว่าทุกอย่างจะเป็นไปด้วยดี ~

See you soon!
xoxoxo
aom

1 comentario:

  1. กูโคดชอบอ่านบล็อกมึงอ่ะ มันเหมือนกูกำลังได้ไปผจญภัยเอง กูว่ามันน่าสนุกดีที่แบบ ไปไหนไปเอง ทำอะไรกินเอง มันดูแบบ ต้องรับผิดชอบตัวเอง ต้องหาทางเอาตัวรอดให้ได้ ต้องเปนผู้ใหญ่ให้ได้ กูว่ากูไปคงไปตายที่นั่นอ่ะ ฮ่าๆๆๆ

    เรื่องงานกูว่ามึงจัดการได้อยุแล้วแหละ สู้ๆนะมึง
    คิดถึง

    เออ เรื่องเครื่องสำอาง กูถามหน่อยดิ แป้งของ Mac มันดีป่ะวะ กูอยากลองใช้ของ Mac แต่กูม่ายมีความรุเรื่องเครื่องสำอางพวกนี้เลย แต่เวลาดูวิดีโอ กูก้อเหนเค้าแนะนำของ Mac กูเลยคิดว่ามันน่าจาโอ แต่มึงจาซื้ออันไหนมาให้ มึงมาบอกราคากูก่อนนะ กูจาได้ดูว่ากูพอซื้อไหวมั้ย ถ้าำไหวกูจาบอก แล้วมึงก้อซื้อโลด แต่ถ้ามึงยุ่งๆอยุ มึงก้อไปสนใจเรื่องงานมึงก่อนก้อด้าย

    ResponderEliminar